Teoria Elektrycznego Wszechświata głosi, że elektryczność odgrywa we Wszechświecie większą rolę, niż się to powszechnie akceptuje (zobacz również elektryczność we Wszechświecie).
Jako teoria, oferuje ona wyjaśnienia różnych zjawisk naturalnych i astrofizycznych, z których niektóre wyjaśniać ma lepiej, bez wyjaśnień ad-hoc. Elektryczny Wszechświat dostarcza przewidywań, które zweryfikowano i opublikowano zarówno w recenzowanych publikacjach, jak i książkach popularnonaukowych.
Teoria elektrycznego wszechświata jest interdyscyplinarna, integrując i wspiierając tak odległe tematy jak nauki ścisłe (astronomia, geologia, fizyka) oraz humanistyczne, jak historia starożytna i mitologia porównawcza.
Nie jest zaskoczeniem, że Elektryczny Wzechświat stał się również obiektem pseudosceptycyzmu, których krytyka składa się z ad hominem, niezrozumienia, nadinterpretacji oraz etykietowania jako pseudonauka.
Kluczowe punkty
- Elektryczność pełni we Wszechświecie większą rolę, niż to się powszechnie przyjmuje.
- Słońce i gwiazdy są zasilane elektrycznie przez prądy dryfowe (zobacz: Teoria Elektrycznego Słońca).
- Powierzchnie planet, posiadające formacje, takie jak kratery, struktury dendrytowe oraz wąwozy, są spowodowane przez super pioruny (zobacz rzeźbienie elektryczne).
- Szereg zjawisk kosmicznych jest z natury elektrycznych, w tym:
- Warkocze komet (zobacz: komety).
- Obłoki na Enceladusie.
- Marsjańskie diabły pyłowe.
- Powstawanie oraz dynamika galaktyk (bez potrzeby angażowania czarnych dziur i ciemnej materii).
Alternatywne teorie Elektrycznego Wszechświata
Niektórzy opisywali swoje teorie jako "Elektryczny Wszechświat", i choć miewały wspólne cechy, to potrafiły być zupełnie różne.
- Pamflet z 1883 roku, Elektryczny Wszechświat: Myśli do rozważań i fakty z wielu źródeł, autorstwa 'Torpedy'.[1]
- W roku 1900 Ignatio Tyrell opublikował książkę: Wielki Elektryczny Wszechświat: Twarzą w Twarz z Bogiem i Faktami: Słońce, Planety i Księżyc Zamieszkane: Dokąd Ma Przyjść, Dokąd Zmierza.[2] Temat książki nieznany.
- Książka George'a Woodward'a Warder'a z 1903 roku Wszechświat, rozległy organizm elektryczny zawierała rozdział XV "Elektryczny Wszechświat jest samodzielny i wieczny".[3]
- W 1959 roku Herman Bondi i R.A. Lyttleton zaproponowali "możliwość powszechnego nadmiaru ładunku we Wszechświecie"[4], do czego Bondi odnosił się jako do Elektrycznego Wszechświata.[5]
- W latach 1960-tych Charles Bruce
- "Zaproponował teorię ewolucji Wszechświata, która interesowałaby inżynierów elektryków. Dążył do wykazania, że wyładowania elektryczne stopniowo kondensowały materię z pierwotnego gazu i pyłu atmosfery Wszechświata, najpierw w galaktyki, a następnie, z zagęszczonej materii galaktyk, w gwiazdy. Wyładowania w rozległych atmosferach gwiazd dalej zagęszczały materię, pozwalając na formowanie się planet i ich satelitów."[6][7]
- W 1966 roku James Patton wspomniał, że "myślący czytelnik, który wie, że grawitacja i elektrostatyka zanikają zgodnie z prawem odwrotności kwadratu, ale nie wie o zjawisku jonizacji, może zdumiewać się, jak galaktyki i gwiazdy istnieją w 'Elektrycznym Wszechświecie."[8]
- W 1972 roku Ralph Juergens zaproponował hipotezę elektrycznego Słońca, która była na wiele lat inspiracją dla Erl'a R. Miltona.
- W 1978 roku, P. C. Davies, w artykule do Nature[9] opisał publikację o "Spolaryzowanym elektrycznie Wszechświecie" Johna Bally'ego i E. R. Harrisona w Astrophysics Journal.[10] Davies zanotował: "Pomimo podobieństw do Welikowskiego, elektryczny wszechświat Bally'ego-Harrisona nie prowadzi do żadnych w oczywisty sposób istotnych astrofizycznych konsekwencji."
- W 1998 roku, książka dr László Körtvélyessy, Elektryczny Wszechświat[11] również podkreślała wagę elektryczności w astronomii, ale bez podpisywania się pod zasilanym elektrycznie Słońcem ani elektrycznym rzeźbieniem.
Przypisy
- ↑ "The Electric Universe: Flashing thoughts for consideration and facts from many sources", by 'Torpedo', publ. 1883 H. Brett, General Printer. Auckland: MDCCCLXXXIII. Online at the Victoria University of Wellington.
- ↑ Ignatio Tyrrell, The Great Electric Universe: Face to Face with God and Facts: Sun, Moon & Planets Populated: Man the Epitome of the Universe, Whither Has He Come, Whither is He Going (1900)
- ↑ George Woodward Warder, The universe a vast electric organism (1903) Chapter XV "The Electric Universe is Self-Sustaining and Eternal"
- ↑ R. A. Lyttleton, H. Bondi, "On the Physical Consequences of a General Excess of Charge" in Proceedings of the Royal Society of London. Series A, Mathematical and Physical Sciences, Vol. 252, No. 1270 (Sep. 29, 1959), pp. 313-333
- ↑ Bondi, H., "The Electric Universe" in Space Astrophysics, Edited by William Liller. New York, McGraw-Hill, 1961., p.179
- ↑ C.E.R. Bruce, "An All-Electric Universe" (1960) in Electrical Review (23 Dec 1960)
- ↑ C.E.R. Bruce, "All-electric theory of the universe" (1971) in Students' Quarterly Journal Volume: 40, Issue: 160 (June 1970)
- ↑ Paton, J., "Auroral activity during 1965", The Observatory, Vol. 86, p. 253-254 (1966)
- ↑ P. C. W. Davies, "Electric Universe", Nature 273, 268 - 269 (1978)
- ↑ Bally, J.; Harrison, E. R., "The electrically polarized universe", Astrophysical Journal, Part 1, vol. 220, Mar. 15, 1978, p. 743, 744.
- ↑ Dr. László Körtvélyessy, The Electric Universe, 1998, ISBN 963 8243 19 8
Artykuły i publikacje
Zrecenzowane w peer review
- Thornhill, W., "The Z-Pinch Morphology of Supernova 1987A and Electric Stars", IEEE Transactions on Plasma Science, Aug. 2007, Volume: 35, Issue: 4, Part 1, Page(s): 832-844
- Ransom, C.J.; Thornhill, W., "Plasma-Generated Craters and Spherules", IEEE Transactions on Plasma Science, Volume 35, Issue 4, Aug. 2007 Page(s):828 - 831
Raporty z konferencji akademickich
- C. J. Ransom, M. Acheson, "The Plasma plus Gravity Universe May Not Need Dark Matter", 2007 IEEE Pulsed Power and Plasma Science Conference, 34th Annual ICOPS, June 17th, 2007, Albuquerque, NM, 5P42
- Thornhill, W.W., "The Electrical Nature of Comets", IEEE 34th International Conference on Plasma Science, 2007. ICOPS 2007., Publication Date: 17-22 June 2007, On page(s): 1000-1000
- Ransom, C. J., & Wallace Thornhill, "Laboratory Reproduction of Possible Solar System Plasma Effects," Conference Record, 33rd IEEE International Conference on Plasma Science, p 370, 2006.
- Ransom, C. J. & Wal Thornhill, "Plasma Generated Spherules", Bulletin of the American Physical Society, Vol. 50, #2, April 2005, p. 78.
Akademickie
- C.E.R. Bruce, "An All-Electric Universe". Elect. Rev., 162, pp. 1070-1075, 23 Dec. 1960.
- C.E.R. Bruce, "An All-Electric Universe". Elect.Rev., 168, p. 20, 6 Jan. 1961.
- C.E.R. Bruce, "An All-Electric Universe", Elect.Rev., 169, p. 104, 20 Jan. 1961.
- C.E.R. Bruce, "An All-Electric Universe". Elect.Rev., 169, p. 332, 24 Feb. 1961
- Thornhill, W., "The Electric Universe", SIS C&C Review v2000 No.1
- Thornhill, W., "The Electric Universe", SIS C&C Review v2002 No.2
- Thornhill, W., "Stars in an Electric Universe", Aeon vol.5 No.5 (Jan 2000)